Vreemde vogels

Ik heb wat met de tijd moeten knoeien. Onderweg naar het zuiden was het erg rustig en WiFi-loos.

In het verlaten spookkasteel zit ik 's avonds aardig in de piepzak. Er lopen jongens/mannen voor- en achterlangs over de donkere gangen. Ze klinken flink doorgesnoven en opgefokt. Payback time? Straks knallen ze de deuren open en word ik morgenochtend, van alles ontdaan, gevonden door een kamermeisje... Dan meen ik een wat kalmerende stem te horen en wordt het vlot rustiger. Er blijkt een schoolklas te logeren met wat lui uit Londen. Verder rustig geslapen.

De schilder raadt me aan om naar Sali te gaan luisteren in Senegal; kijken of dat gaat lukken.

Na twee nachten verlaat ik de Lodge en geef ik mijn spullen even verderop in bewaring. Weinig nodig in Senegal denk ik.

Bij de rivier zit Dudu al te wachten, maar ik heb nog zat tijd voor een vogeltocht rond een eiland. Suleyman neemt zijn vogelboek mee en ik m'n verrekijker. Reddingsvesten om en roeien maar. We zien visarenden, pelikanen, bee-eaters, kingfishers en allerlei ander vliegend gespuis.

Teruggekomen, rolt Suleyman, na het gebed, iets lekker ontspannends voor zichzelf. Er wordt hier enorm veel gerookt. Geen tabak...

Dan met de roeiboot de grens over en met een afgeragd busje verder over de hobbelige zandpaden. Over naar een taxi die gelijk een geldwisselaar inschakelt. Via Euro naar Dalasi naar CFA - en weer terug, maar dan anders...

Het nieuwe geld meurt naar afgewerkte motorolie en kerosine en is weinig waard. Na wat gedoe vind ik een slaapplek in Klein Zwitserland. Alles moet opeens in het Frans en buiten m'n kamer staat een dame klaar die me gaat gidsen. Nou, dat dacht ik toch niet. Ik sla het vriendelijke aanbod af en slenter de zandweggetjes van Abene in.

Eerst een Flag in een gezellig verlicht zaakje en later richting festivalterrein. Bij de kassa's staat een flinke groep kinderen met niet de beste bedoelingen. Alert gebleven voor mijn doen en ongeschonden binnengekomen.

Begin en eind van de avond zijn boeiend. Twee percussiegroepen met veel dans en vaart. Het middendeel is nogal saai. Een toneelstuk in het Frans en zang met ingeblikte muziek. De sfeer vergoedt veel en af en toe krijgen de mensen op het podium geld toegestopt of er komt iemand uit het publiek meedansen. Prima!

De waker bij Petit Suisse loopt mee het terrein op en houdt alles in de gaten. Mooie sfeer in het dorp de volgende dag. Overal hoor je wel trommelgeluiden. Terug met een motor met Hondageluid. We lopen een paar keer vast en 1 keer slipt de motor met Dudu achterop zo de bosrand in.

Vlot de Halahin over en met een Bluebreasted Kingfisher geproost op de goede afloop. En met een paar uur te gaan in 2018 ga ik dat straks ook doen op het komende jaar: best wishes for 2019!