Andorra

In het hotel van La Aldea word ik in het Nederlands begroet. De vrouw komt uit Rotterdam en woont al 24 jaar op Gran Canaria. Of er nog steeds zoveel verslaafden rondlopen op straat. Ik heb haar gerust kunnen stellen. Weinig heimwee heeft ze. Ze geeft nog wat tips voor in de omgeving.

Voetballend zijn we inmiddels het Andorra van Europa, zo hoor ik 's morgens. Gelukkig vrolijkt een Big Mama me wat op met een lekkere tortilla bij het zwembad.

Onderweg naar het zuiden zitten er allerlei kleuren in de aardlagen van de bergwanden; een soort schilderspalet is het.

Dan naar Maspalomas, de kleine Sahara van Gran Canaria, en naar de dichtbevolkte stranden. Na een uur of twee, vol gas naar het vliegveld: winkelwagen inleveren en met de bus naar Las Palmas.

Daar heb ik een kleine, maar schone kamer die strategisch ligt. Naar rechts zit ik in vijf minuten bij de haven. Naar links in tien minuten op het stadsstrand. Een mooie boulevard zonder auto's is het, met een perfect lang strand. Las Canteras wordt wel het mooiste stadsstrand genoemd. Van de wereld? Veel zal het niet schelen.

En ook het oude centrum is de moeite waard met ondermeer een prachtig Casa Museo de Colon. 'Colon' is Columbus en die schijnt hier meerdere malen geweest te zijn.

Net als Colon pak ik straks de boot naar een voor mij onbekend eiland.