Ooievaars en zo

Zelfde maandag, andere omgeving. Rustiger...

Twee musea in Kaunas bezocht, dat bleek echt voldoende. De dienstdoende suppoost wil echt zeker zijn dat je niets mist. In het muziekinstrumentenmuseum word ik meegenomen naar een ander pand, een huis uit de 16e eeuw, waar ook de zolder en de kelder veel te bieden hebben. In het Ciurlionismuseum is het personeel ook erg taakgericht. In een zaal krijg ik nog een fuga op orgel te horen van de gevierde componist. Na afloop vraagt de dame of ik nog niet een ander werk wil horen. Nee, 't is nu koffietijd, hartelijk dank!

Er zijn heel veel goeie koffietenten in de stad en er lopen heel veel mensen rond met boeketten in de hand. En groeten, dat lijkt niet het sterkste punt van de Litouwer - ze negeren iedereen die ze op hun weg tegenkomen. Zomaar wat opvallende zaken in dit land. Toch maar eens kijken hoe dat allemaal zit. O ja, en de grote hoeveelheden ooievaars. Was ik bijna vergeten.

Er vliegen luchtballonnen boven de stad, waarschijnlijk vanwege de midzomernacht. Tot een uur of elf is het licht hier en tijdens de lange avonden zijn er talrijke activiteiten. Deze nacht blijft het lang onrustig in Kaunas. Veel muziek en veel mensen op straat. En 's ochtends is het al snel weer licht.

In de regen verlaat ik de volgende ochtend de stad. Halverwege, bij het tanken, zie ik dat het wat lichter wordt. Op naar Trakai. Een kasteel op een eiland, dat er erg fotogeniek bij ligt.

Dan door naar Vilnius, naar het centrum - Garmin doet goed z'n best. Bij de kathedraal staat een enorm podium. Waarom is niet helemaal duidelijk. Het meisje van de wijnbar denkt aan iets jeugdigs en iets religieus. Ze herkent de niet-groetenpolitiek van haar landgenoten wel. Maar nou nog de reden daarachter. Schuchterheid? Overheersing door vreemde mogendheden, systemen? Na wat wijntjes wordt het, vreemd genoeg, niet helderder.

Mooie stad, dat Vilnius. Wat een kerken en andere prachtgebouwen! De enige toerist ben je er niet, maar ja, er is dan ook zo veel te zien...

De dag eindigt lollig, in de wachtrij voor een restauranttoilet. De Aziatische onpeilbaarheid van mijn Taiwanese lotgenoten valt nogal mee. Dus: op naar Taipei, voor een vrolijke wc!