Fogotheo

Die hogere versnelling in Praia viel dus nogal mee. Een half uur te laat vertrekt de vlucht naar Fogo. Rechts zou je een mooi zicht hebben op de vulkaan maar die kant zit al vol. Maakt weinig uit want er valt niet veel te zien. Ook niet voor de piloot. Hij maakt een mooie zwenking naar rechts en kachelt weer terug.

Op het vliegveld oefent een muzikant op zijn cajon, en na een tijdje wordt duidelijk dat er geen tweede vluchtpoging komt. Na een paar uur eindigt een deel van de daklozen in het Solhotel. 'As Campanas' heeft een heerlijke fishstew en later op de kamer de was gevouwen en BBC-World gekeken. Ene Trump schijnt nogal in het nieuws te zijn. De ober in de eetzaak om de hoek had een prettige ADHD met veel humor; hij komt van Fogo. En dat zouden wel meer mensen willen kunnen zeggen. De rafelige grogue met citroen verzacht de vergeefse vlucht nu al.

De volgende dag veel geruchten maar weinig vluchten. Wel musea. De Leymuiden is ooit bij Boa Vista gezonken. Ook zijn er veel flessen wijn en port opgedoken die na honderden jaren onder water nog prima drinkbaar zijn.

Praia blijkt eigenlijk best een leuke stad...

De dag erna weer gelanterfanterd tot 's middags. Dan de volgende poging. En die slaagt!

De taxichauffeur blijkt een lul 2.0 - hee dat rijmt een beetje - en m'n hotel staat verkeerd op Maps, maar dat zijn details. We zijn op de vulkaan. Sao Filipe is een leuk, schilderachtig stadje. De kerkdienst lijkt wel een kerstdienst met 'Komt laten wij aanbidden' en met een meisjesmisdienaar in witte prinsessenjurk. Mooie sfeer. Terug in de tijd.

's Nachts, op weg naar het hotel, gaat m'n slipper definitief stuk. Ook kan ik in het donker het hotel niet meer vinden. Een wankele tred dus op de vulkaankasseien. Gelukkig is het aardedonker. Een bewaker weet me weer op het juiste pad te krijgen.

De omgeving van de vulkaan is waanzinnig mooi. In 2014 zijn er twee dorpen verdwenen onder een metersdikke lavastroom. Soms zie je nog wat restanten van huizen en wegen. Nog een stuk de vulkaan op geweest. Je ruikt de sulferlucht en voelt de hitte naast en onder je. Stokjes vliegen na een tijdje in de fik. Mooie kleuren in een bizar landschap.

Foto gemaakt van de slippers. Ja, die zijn toch mooi een wereldreis meegegaan.

De volgende dag een auto gehuurd voor een rondje Fogo. Over heel veel lavastromen gereden en nog meer vulkaankasseien. Een vrouw draagt een grote teil met vis op haar hoofd en blaast hard op een schelp om de handel aan te kondigen. Als toetje rij ik nog een keer de caldeira in. Mooi eiland!