Het betere vulwerk

Zelfs de politie in het voornamelijk Duitse Costa Calma lijkt wat grondiger te werk te gaan. Voor me staat een busje op een blauw geverfd stuk weg geparkeerd: een invalidenplaats. De agent lijkt toch echt een prent uit te gaan delen. Ik sta voor een klein deel op 't blauw en rij voor de zekerheid maar gelijk door naar Ajuy.

Een heel klein vissersplaatsje is het en de branding slaat heel enthousiast en heel wit stuk op strand en rotsen.

Mensen die kniediep even niet opletten worden zo omver geblazen door de golven. Af en toe komen er een paar turbogolven binnen en dan is het helemaal spectaculair.

Vanaf het terras is het mooi te volgen, tussen de viskroketten door. Even verderop kun je de kliffen op en dan kom je al snel bij een enorme grot waar de branding extra dreigend klinkt. Mooi gebied!

Landinwaarts, in Pajara, staat er een kerk met een bijzondere entree met gebeeldhouwde slangen, roofdieren en indianen. Je waant je in Zuid-Amerika opeens... Voor de kerk heb je een waterradbron waar ezels hun rondjes liepen om water naar boven te krijgen.

Na nog wat uitzichtpunten met vulkanen, lavastenen en lavagruis - je wordt er bijna omvergeblazen, nadert Betancuria. In 1405 is de naamgever hier in het dal gaan bouwen. Ik slaap pal naast de kerk in een soort 17e-eeuwse boerderij met binnenplaats. Af en toe kleppert de kerkklok beschaafd de tijd.

Bij zoveel sfeer past natuurlijk een plank met Fuerteventuraanse geitenkaas en koele rode wijn en later kip voor het betere vulwerk.

's Nachts is het volkomen stil en als ik door een 17e-eeuws luikje in de deur naar buiten kijk, zie ik een hemel vol flonkerende sterren. Die Jean de Bethencourt was zo gek nog niet.