Yukon Jack
Door: Otheo
05 Oktober 2015 | Canada, Pemberton
Een paar kilometer verder kom ik bij een aardig uitziend pension. De eigenaar heeft elf jaar in Japan gestudeerd en is nu met vrouw en kinderen hier begonnen. Heeft alles goed voor elkaar en heeft een motorhobby. Als ik over India en over Enfield begin is het helemaal voor elkaar. Hij had zelf nog een ouwe Russische motor staan (een Ural?); als je er naar keek was-ie al kapot, gegarandeerd... Hij geeft ook nog een tip voor een goeie wandeling, een stuk verderop.
M'n kamergenoot is een Zwitser die hier komt mountainbiken. Veel liften draaien nog gewoon, speciaal voor bikers. Er zijn waanzinnige afdalingen gemaakt waar je allerlei trucs uit kan halen. Hij laat een sprong zien op z'n mobiel... Blijkt skileraar te zijn en gaat straks les geven in Japan. Is net weg als ik er kom.
's Avonds in de stad gekeken. Een positief punt: alles is autovrij in het centrum. Ondanks de kou lopen veel lui nog rond in korte broek en T-shirt. Ik heb het ontzettend koud, mijn oren doen er pijn van, maar dat kan ook door de kabelbaan komen...
Ondanks dat neem ik de volgende dag de 'Peak to Peak' omhoog. Eerst een half uur stijgen en dan kun je daarna met een gondola naar een andere top. Het lijkt of je in een vliegtuig zit; een stuk van 3 km. wordt niet onderbroken door torens: waanzinnig! Boven loop je in de sneeuw en is het prachtig helder. Wat korte wandelingen gemaakt. Het lopen gaat best wel goed de laatste tijd...
Hee, ik had ellende beloofd en voorlopig gaat alles best voorspoedig... Na de Blackcomb en de Whistlermountain rij ik in de namiddag door en ik eindig in Pemberton. Hier lopen nogal wat vreemde figuren rond, maar de bakker heeft zulke lekkere spullen dat ik besluit te blijven. In de kroeg naast het hotel zitten drie schilderachtige figuren. De een lift regelmatig naar zijn geboortegrond, de oostkust, en dat is zo' n 5000 km. Hij was een keer midden in de woestijn uit een auto gezet, terwijl de tumbleweeds om 'm heen waaiden en dacht dat hij het niet zou overleven. De ander blijkt uit Paraguay te komen, een timmerman. Zijn Canadese tongval zit vol met Spaans en ook Frans. Hij zit er al een tijdje, zo te merken. Hubert noemt alle stoffen op waaraan hij verslaafd is geweest. Een pittig rijtje... Hij heeft nu alleen nog een voorkeur voor Yukon Jack. Een zoete maar ook zure drank die hij uit een heel kunstzinnig glas drinkt met allemaal barokke rondingen. Koud bier erbij, dat spreekt vanzelf. En o ja een Bloody Mary om alles prettig weg te krijgen. Ik moet mee naar buiten om zijn fiets te zien. Je moet niet trappen maar een soort roeibewegingen maken om vooruit te komen. Als ik 's avonds buiten kom zie ik de maan als een soort oranjerode zak. Zou dat de Yukon Jack zijn? Kan ook dat het de maansverduistering was...
De ellende bewaar ik voor de volgende keer, maar dat aan de voorspoedige verhalen een abrupt einde gaat komen, moge duidelijk zijn...
-
05 Oktober 2015 - 07:49
Joke:
Je maakt het wel heel erg spannend... Die peak to peak kabelbaan lijkt me knap enerverend, maar wel een geweldig uitzicht. Zie uit naar je volgende otheo. Joke -
05 Oktober 2015 - 07:56
:
Jij hebt voorkennis, dat is niet eerlijk! -
05 Oktober 2015 - 11:27
Tom:
Je komt verbaal op stoom! En zelfs mét plaatjes. Doorgaan.., doorgaan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley