Paradijsje

Zo langzamerhand heb ik wat reisdagen ingehaald. Liepaja is de stad waar ik werkelijk, realtime, op dit moment dus - maar dan een uur vroeger, zit.

Gisteren heb ik vanuit Alsunga nog een leuk tripje gemaakt naar Kuldiga. Vroeger heette het Goldingen. Het heeft de breedste waterval van Europa, mooie houten huizen en een geinig museum. Het meisje in lange jurk en met driftig klakkende hakken geeft hier en daar uitleg, en wijst me op originele onderdelen in het huis.

Er loopt een Nederlands stel rond dat op weg is naar Petersburg. Op de fiets... Ze zijn er dus bijna. Ze waren ook al door Afrika gereden van noord naar zuid, dus dit was een klein stukje...

Vanochtend ben ik met mijn dieselmonster met sjoemelsoftware door de eeuwigzingende wouden van Letland geraasd naar het altoos deprimerende Liepaja.

Wat doet de overheersing door nazi's en communisten met de in aanleg opgewekte inborst van de doorsnee Let?

Nou, niet veel, denk ik. Liepaja is een karaktervolle havenstad met een kommervolle historie, een prachtige kathedraal en een volle - o nee - lege gevangenis, want nu museum en hotel (voor de hardliners). En het strand is een paradijsje, met mooie zaakjes op het strand en kilometers ruimte. Even kijken of ik hier wat langer ga blijven...