Voornamelijk tandartsen

Zit hier in het ochtendgloren op wat tatamimatten met kwinkelerende vogels op de achtergrond. De buurt waar ik overnacht is erg rustig, zeker voor zo' n grote stad. Kreeg juist een heerlijk ontbijt toegeschoven. Rijst, thee, omelet, vruchten, vis, eetbaar papier, ingemaakte groenten en allerlei voor mij onherkenbare etenswaar. Heerlijk! En dan ben ik al naar de sauna geweest beneden.

Overnacht in een ryokan, een originele Japanse Inn (en heb het naar mijn zin...)

Wat een prettig land. Rustige, vriendelijke mensen, met aandacht voor wat ze doen. Wel even wennen. Aan de mondkapjes bijvoorbeeld... Alsof je wordt omringd door voornamelijk tandartsen.

Voor de eerste drie dagen heb ik een pas voor de ondergrondse, dus ik kan van hot naar her reizen binnen de stadsgrenzen. Orienteren lukt me nog niet; het is net of je binnen twintig steden tegelijk reist. Maar alles doet wel erg prettig en vertrouwenwekkend aan. Je wordt lekker met rust gelaten, maar als je wat wil weten zijn de mensen erg behulpzaam en vriendelijk.

Het is bijna 10 uur, tijd om af te rekenen hier en om naar een andere buurt te gaan. Maak straks dit stukje af, ijs en wifi dienende...

Dat duurde langer dan verwacht. Kon in mijn nieuwe overnachtingsplek geen verbinding krijgen, maar dat is nu gefikst. De eerste kamer was dus erg sfeervol. Schoenen inwisselen voor sloffen bij de ingang, en later gaan ook de sloffen uit voor je op je eigen tatamimatten komt. Alles is dan ook heel schoon.

In de tweede kamer is het qua sfeer wat gewoner, wat meer hotelachtig. Prima hoor, maar de eerste klap was dus wel etc. In de tussentijd heb ik mijn treinpas geactiveerd, en kan ik vanaf woensdag met de sneltrein door het land gaan suizen. Heb een globaal plan gemaakt en zelfs al wat gereserveerd, want Japanners schijnen het niet fijn te vinden als je zomaar binnenvalt. Ben benieuwd. Voor het eerste traject heb ik een stoel gereserveerd in de 'bullettrain' en dat ging erg soepel.

Over het eten kun je kort zijn. Fantastisch! Er zijn ongelooflijk veel restaurantjes en de keuze van eten is onbeperkt. Je hoeft hier niet 1 keer hetzelfde te eten. Van buiten heb je vaak geen idee wat voor een zaak het is. Ben al in een rokerig café geweest waar je op paarden kon wedden. Ja, in veel horeca mag je nog roken... Later naar een museum geweest. Was op de 52e verdieping, een tentoonstelling van werk van Takeshi Murakami, met o.a. een schilderij van zo' n 100 meter lang. Had te maken met de aardbeving en tsunami van 2011. Indrukwekkend...

Daarna nog verder omhoog gegaan, om daar te constateren dat je de grenzen van Tokyo niet kunt zien... Gisteren naar een drummuseum geweest waar je nu eens lekker wel aan de spullen mocht zitten. Heerlijk herrie gemaakt dus, vooral op die grote Japanse trommels. De djembe' s klonken een beetje futloos...

Nou, voorlopig nog twee Tokyodagen in het verschiet en dan als een bullet naar Kyoto!