Tipi
Door: Otheo
03 Januari 2019 | Gambia, Gunjur
'Hier, praat maar'. Ik krijg een telefoon in m'n hand geduwd. Nederland aan de lijn, Almere om precies te zijn. Het is de jongste broer van Dudu. Hij blijkt daar te werken. Als voetballer. Dat moet dan toch bij Almere City zijn. Later geeft Dudu het nummer van zijn broertje. 'Zoek 'm maar eens op, dat vindt-ie leuk. Hij is erg populair daar'. Van Kartong naar Almere; dat moet toch een forse stap geweest zijn.
Bij de grenscontrole telt de ambtenaar met streepjes het aantal dagen dat ik in Gambia zal zijn. De uitkomst doet hem duidelijk deugd. Hij trekt een heel ernstig gezicht. 'Op het stempel staat 28 dagen en ik tel er 29'. Een paar dagen geleden had ik al ruzie met dezelfde man gehad en nu zou zijn wraak zoet zijn, dat was zeker. Zelfs Dudu's tussenkomst helpt niet. Alleen een stempel met paraaf kan me redden, en ja, daar moet natuurlijk wel voor gedokt worden. Alles officieel natuurlijk, dat ik niet denk dat het geld in zijn zak verdwijnt...
Op de plek waar ik m'n bagage heb achtergelaten vertelt Jordy - Catalaan dus - met veel enthousiasme over Guinee Bissau. Hij komt er regelmatig want zijn vrouw komt daar vandaan. Vooral de eilanden voor de kust bij Bissau schijnen erg mooi te zijn. Nou, pas ook al positieve verhalen gehoord over Sierra Leone, misschien is het wel een goed idee om...
Gezellige praters zijn het in de nieuwe Lodge en al snel is het grensincident vergeten. Op naar nieuwe verten. Daar kom ik oude bekenden tegen en bij hun slaap ik voor het eerst van mijn leven in een tipi. Net voor ik de tent dichtgooi zie ik iets donkers binnenkomen. Een rat? Nee, het blijkt een hondje. Het gaat gezellig bij m'n hoofdeinde liggen en is niet van plan te vertrekken. 'Is dat jouw hondje?', vraagt het meisje van het ontbijt de volgende ochtend. 'Nee, die hoort toch bij het huis?'. Niet dus. Slim beestje, dat komt er wel.
's Nachts is er veel muziek. Het meest onverwacht is het harmonieorkest met majorettes van de Sanyang School Band, op het strand. Oude Engelse nummers spelen ze en het trommelen met stokken klinkt voor het eerst nogal houterig. Verderop is er allerminst houterige percussie en koramuziek en wordt er gedanst. Om twaalf uur is er wat vuurwerk en het houtvuur is heel wat bescheidener dan in Scheveningen... Daarna vredige gesprekken en vredige nieuwjaarswensen in het pikkedonker. Op naar de tipi nu.
-
03 Januari 2019 - 13:33
Mels:
Hallo Theo,
Beste wensen voor het nieuwe jaar.
Het gaat goed zo te lezen in jou vakantieland. Natuurlijk niet een dag proberen te pikken, daar wordt
men humeurig van.
Gang is alles en dat zit er wel weer bij je in. Mooi begin van het jaar.Dat stokken houterig klinken daar hoorde ik wel van op als klopgeest.
Alles is toch anders in die landen.
We hebben net in Dwingeloo wat Belgisch bier geregeld na een bezoek aan het "Blauwe Meer".
Daar waren wij laatst in 1973 ook al geweest.
Ik weet niet of de avond bij jou ook zo snel inzet, maar om 1700 uur is het hier knap donker.
In het Hart der Duisternis in Drenthe met bier en chips. Morgen, vrijdag, inpakken.
Fijne voortzetting Theo en ik ga je zien.
-
04 Januari 2019 - 06:01
:
Belgisch bier heb ik hier nog niet gezien - hoewel ik zie net dat ze hier Stella Artois hebben. Maar Trappist of Duvel dat wordt een ander verhaal en chips ook.
Hier wordt het om 19.00 uur donker. Maar het scheelt, met het uur tijdsverschil, eigenlijk maar 1 uur met Nederland.
'Heart of Darkness' kwam toevalligerwijs pas ter sprake. Andrej, uit Polen, die ik ervan verdenk schrijver te zijn of architect noemde het bij zijn klaagzang dat andere Poolse schrijvers zo saai zijn.
Goeie reis en laat de stokken maar swingen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley