Snelheidsmeter

Dag allemaal,

Zit hier in het halfduister. In de verte hoor ik Duits (dit hostel blijkt overwegend door Duitsers bewoond) en de naam van de plaats wil me werkelijk niet te binnen schieten. Het is hier wat klein en dus ben ik vlot naar het stadje gelopen waarvan de naam straks hopelijk weer naar boven komt. Gegeten en filmpje gepakt (Sentinel?), heel snel, heel Amerikaans, heel ongeloofwaardig. Toen ik naar buiten liep werd er gezwaaid, maar aangezien niemand in dit stadje me kent (en ik dit stadje niet ken...) reageerde ik niet. Het bleken lui uit het hostel te zijn die een biertje gingen drinken. Ja, dan moet je wel erg lomp zijn om niet even mee te gaan...

Bedankt voor de felicitaties, voor ik het vergeet! Precies op m'n verjaardag kreeg ik m'n eerste prent. Ik zei dat ik uit Holland kwam, en dus de snelheidsmeter niet helemaal snapte, zij zag dat ik jarig was dus ik dacht: die bekeuring gaat niet door. Mooi wel dus, ik zal 'm bewaren als bewijs. Verder was het geen bijzondere dag, een reisdag zelfs.

Op dit moment zit ik pal noord op het Zuideiland, in het prachtige plaatsje ......, maar mijn laatste bericht kwam uit het meest zuidelijke punt: Stewarteiland. Prachtig eiland met mooie wandelmogelijkheden, zo'n 300 bewoners, veel baaien, stranden, een bioscoop die pizza's serveert tijdens de film, heuvels en een nog kleiner eiland (Ulva) waar prachtige vogels rondvliegen en kwinkeleren - en toch onzichtbaar zijn Joke - zeeleeuwen van een meter of twee, rust en MODDER. Op mijn laatste wandeling meende ik de laatste modderpoel veilig gepasseerd te zijn, toen ik, je raadt het al, heel overtuigend onderuit ging. Flets, voluit in de prut. Het was tragisch en voor de toekijkende vogels knap komisch waarschijnlijk. Vlot naar de verschoning - die was nog maar een uur of twee weg - en naar de wasmachine.

Daarna richting Catlins gegaan, een door de meeste toeristen ten ontechte gemeden oord. Heel rustig dus, met alleen dolfijnen en pinguins die de rust verstoren. Daar naar een paar prachtige hostels geweest, met verse bloemen op tafel, opgemaakte bedden, geurend brood in de ochtend, open haard, gitaar in de hoek, piano ernaast, conversatie op niveau (niet van mij, maak je geen zorgen), geen tv, en vooral... schoon!

Na de Catlins naar Dunedin gereden om de raad van Tom op te volgen: rugby kijken. Highlanders tegen Hurricanes voor de super 12 of 14. Maar voor de match eerst naar de Speight's brouwerij, 'pride of the south'. Na de rondleiding met veel historie kon er geproefd worden, zes bieren maar wel in klein formaat. Beetje vroeg maar wel lekker! Speight's is tevens sponsor van de Highlanders dus ik had me aardig ingeleefd in de thuisclub. Mocht helaas niet baten want ze verloren wel. Pittige pot, ik was blij dat ik niet op het veld stond... De supporters zaten gewoon door elkaar, sloegen mekaar niet de kop in, geen mobiele eenheid was er nodig. Het was gewoon gezellig met een sjouwwedstrijd vooraf (autobanden, biervaten enz.), dansmariekes tussendoor. Zou in Nederland ook zo moeten...

Even inkorten: daarna naar de gletchers (glaciers) gegaan, Fox en Franz Josef, en die vielen wat tegen. Erg druk, veel helicopters, vliegtuigen en grote groepen die er op wilden. Ben er zelf heengelopen, wat foto's gemaakt en weggegaan. Wat mij betreft laten ze deze ijshopen lekker met rust, dan smelten ze misschien wat minder snel. Verder noordelijk in Greymouth was het weer heerlijk relaxed. Mooie omgeving, vlak aan de kust, heuvelachtig en weer een brouwerij... Het hostel was Afrikaans ingericht, met beelden, schilderijen, maskers, muziek, kleuren enz. Lekker een nachtje bijgeboekt, cd's ingebrand, bekeuring betaald, dagboek gekocht (nr. 2) en uitgerust.

Vandaag naar het noorden gereden, naar die plaats met die mooie naam. Harry Mulisch stond op, de laatste der groten, nu onze volksschrijver er niet meer is... Ik merk trouwens dat ik het Nederlands wel mis, af en toe gewoon Nederlands praten, zonder na te hoeven denken over de formulering. En Nederland begin ik toch ook wel een beetje te missen. En jullie...

Genoeg nu!

O ja, aan de mailinglist wordt gewerkt is me beloofd. Pasen wordt ook hier gevierd, Mariska. Grote chocoladefiguren lagen er in de winkel en iedereen had een lang weekend en trok er gezellig op uit.

Hartelijke groeten, tot later,

Theo

PS: Wat een hoop foto's staan er opeens bij. Bedankt Jan!