Fjordenflarden
Door: otheo
07 April 2006 | Nieuw Zeeland, Te Anau
Dag allemaal,
Net terug uit de natuur, nee DE NATUUR, zo ziet het er uit; Doubtful Sound om precies te zijn. Een gebied met enorme fjorden, mooie wolkpartijen, loodrechte wanden van meer dan een kilometer, watervallen overal, dolfijnen, zeehonden, pinguins, regenwouden, stilte en (vanochtend vroeg) de regenboog! We hebben al varend zo'n beetje alle soorten weer gehad, dus dat was genieten. Overnacht op de boot - voor anker gegaan in een baai - in een luxe hut, eten en drinken waren prima geregeld, de groep was gezellig en na afloop ook nog een lekkere wandeling gemaakt: niks mis mee dus!
Een paar dagen daarvoor ben ik 's morgens vroeg opgestaan en in het half duister naar Milford Sound gereden over een zo goed als verlaten weg. De weg ging hoger en hoger de bergen in tot aan de wolken. Daar moest je wachten voor de tunnel; het licht stond een kwartier op rood voordat je de tunnel in mocht. Passeren was lastig (hoefde nu dus ook niet) en de tunnel ging vrij steil omlaag en was knap donker: een sfeervol geheel dus...
Daar een van de eerste cruises genomen die dan ook lekker rustig was. Je kon volop met de kapitein praten, die ondermeer vertelde dat de '4' uit de naam van het schip was gehaald omdat de Japanners weigerden om mee te gaan (bijgeloof). Prachtige tocht door ander fjordengebied met grote watervallen en dramatische bergen. Over vallend water gesproken: er komt hier zo'n zes (6) meter naar beneden, twee keer meer dan in het Amazonegebied... Waar Nederland een jaar over doet, kan hier in 2 a 3 dagen vallen...
Even terug in de tijd. Na Christchurch ben ik richting hoogste berg gegaan (Mount Cook) en de verrassing daar was: de ZON! En die had ik nog niet gezien in Nieuw Zeeland. Mooie wandeling gemaakt daar, blauwe lucht, zon en een wolk die over de kammen naar beneden kwam en dan spoorloos verdween, de hele dag ging dat door! In de verte Mount Cook, en dichtbij de dalen van verschillende gletsjers. Naar een hut gelopen die 1100 meter hoger lag (en weer terug...), kortom ik voelde m'n kuiten 's avonds.
Later naar Wanaka verkast, aan een meer en daar ook een paar dagtochten gemaakt. Nieuw Zeeland blijkt inderdaad erg mooi te zijn en lekker rustig, op Queenstown na. Deze stad is het adrenalinecentrum. Bungeejumpen, vrije val, je verzint het en het kan daar. Erg veel karakter heeft de stad niet (ik verwachtte eigenlijk een Blokker of Zeeman om de hoek tegen te komen...) of het moet zijn dat ze je met plezier van je geld willen verlossen, knap druk ook: snel weg dus en rust gezocht en gevonden in de fjorden...
Op de boot hoorde ik trouwens meer verhalen over de douane. Ik blijk niet de enige te zijn geweest die binnenstebuiten is gekeerd. Goed, een veilig gevoel zullen we maar zeggen...
Groeten aan iedereen. Is het al weer fietsweer pa? Waren er nog geslaagde 1 aprilgrappen trouwens? Heb ik hier niks van gehoord...
Tot ziens,
Theo
Net terug uit de natuur, nee DE NATUUR, zo ziet het er uit; Doubtful Sound om precies te zijn. Een gebied met enorme fjorden, mooie wolkpartijen, loodrechte wanden van meer dan een kilometer, watervallen overal, dolfijnen, zeehonden, pinguins, regenwouden, stilte en (vanochtend vroeg) de regenboog! We hebben al varend zo'n beetje alle soorten weer gehad, dus dat was genieten. Overnacht op de boot - voor anker gegaan in een baai - in een luxe hut, eten en drinken waren prima geregeld, de groep was gezellig en na afloop ook nog een lekkere wandeling gemaakt: niks mis mee dus!
Een paar dagen daarvoor ben ik 's morgens vroeg opgestaan en in het half duister naar Milford Sound gereden over een zo goed als verlaten weg. De weg ging hoger en hoger de bergen in tot aan de wolken. Daar moest je wachten voor de tunnel; het licht stond een kwartier op rood voordat je de tunnel in mocht. Passeren was lastig (hoefde nu dus ook niet) en de tunnel ging vrij steil omlaag en was knap donker: een sfeervol geheel dus...
Daar een van de eerste cruises genomen die dan ook lekker rustig was. Je kon volop met de kapitein praten, die ondermeer vertelde dat de '4' uit de naam van het schip was gehaald omdat de Japanners weigerden om mee te gaan (bijgeloof). Prachtige tocht door ander fjordengebied met grote watervallen en dramatische bergen. Over vallend water gesproken: er komt hier zo'n zes (6) meter naar beneden, twee keer meer dan in het Amazonegebied... Waar Nederland een jaar over doet, kan hier in 2 a 3 dagen vallen...
Even terug in de tijd. Na Christchurch ben ik richting hoogste berg gegaan (Mount Cook) en de verrassing daar was: de ZON! En die had ik nog niet gezien in Nieuw Zeeland. Mooie wandeling gemaakt daar, blauwe lucht, zon en een wolk die over de kammen naar beneden kwam en dan spoorloos verdween, de hele dag ging dat door! In de verte Mount Cook, en dichtbij de dalen van verschillende gletsjers. Naar een hut gelopen die 1100 meter hoger lag (en weer terug...), kortom ik voelde m'n kuiten 's avonds.
Later naar Wanaka verkast, aan een meer en daar ook een paar dagtochten gemaakt. Nieuw Zeeland blijkt inderdaad erg mooi te zijn en lekker rustig, op Queenstown na. Deze stad is het adrenalinecentrum. Bungeejumpen, vrije val, je verzint het en het kan daar. Erg veel karakter heeft de stad niet (ik verwachtte eigenlijk een Blokker of Zeeman om de hoek tegen te komen...) of het moet zijn dat ze je met plezier van je geld willen verlossen, knap druk ook: snel weg dus en rust gezocht en gevonden in de fjorden...
Op de boot hoorde ik trouwens meer verhalen over de douane. Ik blijk niet de enige te zijn geweest die binnenstebuiten is gekeerd. Goed, een veilig gevoel zullen we maar zeggen...
Groeten aan iedereen. Is het al weer fietsweer pa? Waren er nog geslaagde 1 aprilgrappen trouwens? Heb ik hier niks van gehoord...
Tot ziens,
Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
