Donde esta el Farolito?

Hallo allemaal!

Krijg zojuist applecake aangeboden, terwijl ik naar Indiase yogamuziek zit te luisteren - de uitbaatster zit mee te hummen - in de Gurumukitaal met een ananassapje onder handbereik; als ik nu nog niet ga zweven weet ik het niet meer... Volgend mij zweef ik al want deze zin loopt voor geen meter...

Drie, of twee dagen geleden, ben ik in Valparaiso aangekomen. Een bustocht van zoon anderhalf uur naar het westen. Op het station werd ik opgewacht door wat vrouwen die onderdak aanboden. Nelly leek me sympathiek en was niet opdringerig, dus met haar ben ik meegegaan. Ik zit nu wat buiten het centrum in een klein huisje op een heuvel. Moet zijwaarts door de deur, enigszins gebukt dus het is ECHT klein, maar ontroerend, en Nelly is vriendelijk, kunstzinnig en praat graag.

De stad is een havenstad en doet wat denken aan Porto en aan Havanna en aan ROTTERDAM natuurlijk... Alles is wat gruizig. Valparaiso ligt aan een baai met een strand, maar het mooie gedeelte wordt door de haven in beslag genomen: containers, treinrails, havenemplacementen, drukke wegen. Daarna beginnen de heuvels.

Weinig aan? Nee, leuk juist! De heuvels kun je op met oude liften en dan begint het leuke, kunstzinnige en verrassende gedeelte van de stad. Veel galeries, buitenkunst, terrasjes, restaurants en uitzichtpunten. Oude huizen met heel veel kleur en sfeer. De Cerros (heuvels?) zijn Worldheritage-sites en zijn erg leuk en verrassend om overheen te lopen. Gisteren met een klein bootje door de baai, de haven dus, gevaren. Zeeleeuwen en grote vogels gezien en schepen natuurlijk. Dichtbij mijn huisje zijn een paar visrestaurants dus dat zit wel goed.

De mensen waarschuwen me af en toe dat ik op mijn rugzak moet letten want er schijnt nog aleens wat gejat te worden, maar voorlopig gaat alles goed...

Morgen pak ik, denk ik, de bus terug naar Santiago om dan wat naar het zuiden af te zakken. Heb wat fotoos gezien (er zit geen apostrof op dit toetsen bord...) van meren met vulkanen en dat zit zoon 1000 km zuidelijker iets boven Chiloe. Vliegen blijkt knap duur, dus ik probeer een (nacht)bus daarheen.

Permiso? Vers sapje, nu met gezonde koekjes en info over bussen naar het zuiden... kijk dat schiet op! Zo wordt kiezen makkelijk, het toeval kiest voor je... Wat betreft futbol: ik hoop het grootste deel in Argentinie te kunnen volgen, in de Farolito... Maar dan niet teveel oranje aantrekken, anders kom je ellendig aan je eind... A nasty way to die...

Spisbergen? Dat is ver weg! Groeten terug en veel plezier Yvon!

Is er al examennieuws te melden? Er moet nodig gefeest worden!

Zo, even mijn yogahouding veranderen. Na de kopstand de benen in mijn nek...

Adios!

Theo