Ahjanakkerman!

Happy newyear!

Het mag toch nog? Het gebeurt tenminste nog volop hier in Ubud. Ben zojuist aangekomen en had daar drie Bemo's (busjes) voor nodig. Ze hadden wat moeite met de prijzen, maar gelukkig had de eigenaar van het vorige hotel me wat info meegegeven.

Het gaat dan zo.
'Ah, je wilt naar Ubud. Dat kost 20.000 Rps, dan vertrekken we gelijk.
Nou, volgens mij kost het 10.000 en dat betaal ik dus.
Nee 20.000 anders gaan we voorlopig niet weg.
Ik heb geen haast, dus doe maar rustig aan. Ik ga even wat koffie halen...'

Na een paar minuten krijg ik een vertrekseintje, voor 15.000 vertrekken we...
Verder met de koffie dus...
Na een paar minuten wordt de motor gestart, na zo'n drie kwartier zijn we er en ik betaal de 10.000 Rps. Kennis is macht, ook hier...

Ik zit nu ergens in een grote achtertuin, vlak bij allerlei restaurantjes, internetcafe's en brommerverhuurders. Veel toeristen zijn er niet, dus alles is te kust en te keur. Dit is overigens de derde computer en het tweede cafe dat ik nodig heb voor dit stukje... Het materiaal is niet al te goed blijkbaar.

In Singapore is alles nu wel naar wens gegaan, - had ik al verteld dat ik daar Daphne en Paul ben tegengekomen, avontuurlijke Hollanders met een onderwijskundig-muzikale achtergrond? - maar de aankomst op Bali was spannender dan anders: zouden ze me wel toelaten...

Aangezien het al laat in de avond was ben ik naar Den Pasar gegaan en kwam daar in een leuk hotelletje terecht. De eigenaar zei gelijk toen hij hoorde dat ik uit Nederland kwam: ahjanakkerman! Na wat herhalen en accentverschuivingen kreeg ik het door: Jan Akkerman, Neerlands gitaartrots...
Lekkere koude Bintang erbij (was toch ook een band?), neergevleid op de kussens en binnen no-time lag de vloer vol met allerlei cd's en dvd's. Even wat namen: Jan Akkerman, Michiel Borstlap, Bill Bruford (de laatste twee hebben samen gespeeld!), Al Dimeola, John McLaughlin met Mahavishnu Orchestra met Billy Cobham en Weather Report enz enz enz. Dat is nog eens wat anders dan gamelanmuziek...Het werd later en later en later...

De volgende dag 's middags een begrafenisceremonie meegemaakt en een muzikale optocht als in India; ik voelde me gelijk thuis...
Oudejaarsavond hebben we muzikaal doorgebracht in het hotel, ditmaal met de whisky erbij en dat was niet m'n slimste actie deze reis... De avond was zeer geanimeerd maar de volgende dag - nieuwjaarsdag - was de toestand van de patient wat minder rooskleurig. Maar goed: 's Avonds een vent, 's ochtends een dweil' zullen we maar zeggen. De ergste mist is inmiddels opgetrokken en ik kan zelfs weer een beetje formuleren.

Ben inmiddels drie toeristen tegengekomen die alle drie wat van slag leken.
Een kwam net uit Birma en had o.a. op een schip meegevaren en vreesde tijdens de reis voor z'n leven; ik kon het me levendig voorstellen! De ander was een Duits meisje dat in opleiding was voor onderwijzeres, net een half jaar meegelopen op een school in Australie en nu voor het eerst in Azie: ze had wat aanpassingsproblemen maar die verdwenen een beetje na een lekkere nasi goreng... Zojuist nog een Nieuwzeelander gesproken die blij was dat-ie morgen weer wegging: Bali was zo veranderd ten opzichte van 1978...

Toch zie ik het wel zitten hier: ga lekker richting vulkanen en stranden in het noorden, maar eerst even ontspannen in Ubud. Er is heel veel kunst hier, houtsnijwerk en zo. Ook de omgeving ziet er veelbelovend uit met z'n rijstvelden en relaxte sfeer...

Bedankt voor jullie reacties: altijd leuk om een beetje respons te krijgen. Tiscali werkt voor geen meter hier, maar jouw kaart heb ik wel gezien Jan. Reageren bleek echter onmogelijk, misschien later...

Alle goeds toegewenst door een nuchtere en sobere (jazeker!)

Theo