Diwali
Door: otheo
31 Oktober 2005 | India, Mysore
Hallo allemaal,
Op de achtergrond hoor ik wat geknal van vuurwerk (naast het continue getoeter natuurlijk) want het is Diwali.
Zojuist naar het paleis van de stad geweest want dat werd om 7 uur verlicht door 97000 peertjes. Ik zit nu in Mysore, een behoorlijk grote stad, maar niet voor Indiase begrippen.
Vanochtend met de bus naar een heuvel in de buurt geweest die tot de 7 heiligste hoort van Zuid India. In de bus was het lekker rustig, totdat bleek dat ik op een plaats zat die bestemd is voor vrouwen. De man die me er op wees, stond me zijn plekje af! Boven de tempel bezocht. Eerst een tijdje in de rij op blote voeten en daarna werd m'n voorhoofd van wat kleurrijke verfresten voorzien: 't blijft een vreemd volkje daar onder de Indus...
Gisteren met een 'expressbus' uit Ooty (is inderdaad de makkelijke versie van de naam) vertrokken. De rit zou twee uur sneller zijn dan de gewone bus. Dat was ook zo, alleen was er niet bij verteld dat hij eerst een paar uur door de stad zou crossen om mensen op te halen: een beetje een jeukrit dus. Wel door wat natuurparken gereden en daar veel apen gezien.
De dag ervoor was onvergetelijk. 's Morgens was ik naar een klein bergdorpje gegaan omdat daar een ouwe tempel zou zijn van de Toda (een bergstam die daar oorspronkelijk woonde). Er werd me gezegd dat het daar wel erg stil zou zijn omdat er verder weg een ceremonie was. Via via kreeg ik te horen dat er nog een jeep met Toda heen zou rijden: of ik misschien meekon? Jazeker! No problem! Dus met z'n 20-en in een jeep voor zes personen, 29 km dus anderhalf uur klem gezeten. Zit naast de chauffeur die onder mij en onder de naast mij zittende medepassagier door moet schakelen. Het van kralen voorziene stuur slijt m'n broek zo overtuigend dat ik geen rits meer nodig heb om van de lange een kort te maken. Maar het was het waard.
Ik bleek de enige niet-Toda te zijn op drie Indiase muzikanten na... Er werd door de mannen in een kring ritmisch gepreveld/gezongen in drie partijen. Daarbij werd met stokken/paraplu's op de grond geslagen. Dit alles voor de hut van de overledene. Later werd er een buffel geslacht door de priester en werd de dode gebracht bij de horens van de buffel. Verder allerlei rituelen, zoals knielen voor elkaar waarbij de knielende man de voetzool van de ander op zijn hoofd krijgt. Het klinkt misschien allemaal wat zot maar het was erg indrukwekkend.
Wel tijdig weggegaan want er werd redelijk wat aan drank verstouwd. In een overvolle bus de mistige en van bossen voorziene flanken van de berg afgereden, terwijl de mannen en vrouwen allerlei beurtzangen aanhieven. Maak je zelden mee in de metro...
Ik ga opschieten want ik voel een powercut aankomen. Daarvan zijn er gemiddeld drie per avond en er zijn er pas twee geweest. Terug naar Diwalivierend India.
Groeten,
Theo
Op de achtergrond hoor ik wat geknal van vuurwerk (naast het continue getoeter natuurlijk) want het is Diwali.
Zojuist naar het paleis van de stad geweest want dat werd om 7 uur verlicht door 97000 peertjes. Ik zit nu in Mysore, een behoorlijk grote stad, maar niet voor Indiase begrippen.
Vanochtend met de bus naar een heuvel in de buurt geweest die tot de 7 heiligste hoort van Zuid India. In de bus was het lekker rustig, totdat bleek dat ik op een plaats zat die bestemd is voor vrouwen. De man die me er op wees, stond me zijn plekje af! Boven de tempel bezocht. Eerst een tijdje in de rij op blote voeten en daarna werd m'n voorhoofd van wat kleurrijke verfresten voorzien: 't blijft een vreemd volkje daar onder de Indus...
Gisteren met een 'expressbus' uit Ooty (is inderdaad de makkelijke versie van de naam) vertrokken. De rit zou twee uur sneller zijn dan de gewone bus. Dat was ook zo, alleen was er niet bij verteld dat hij eerst een paar uur door de stad zou crossen om mensen op te halen: een beetje een jeukrit dus. Wel door wat natuurparken gereden en daar veel apen gezien.
De dag ervoor was onvergetelijk. 's Morgens was ik naar een klein bergdorpje gegaan omdat daar een ouwe tempel zou zijn van de Toda (een bergstam die daar oorspronkelijk woonde). Er werd me gezegd dat het daar wel erg stil zou zijn omdat er verder weg een ceremonie was. Via via kreeg ik te horen dat er nog een jeep met Toda heen zou rijden: of ik misschien meekon? Jazeker! No problem! Dus met z'n 20-en in een jeep voor zes personen, 29 km dus anderhalf uur klem gezeten. Zit naast de chauffeur die onder mij en onder de naast mij zittende medepassagier door moet schakelen. Het van kralen voorziene stuur slijt m'n broek zo overtuigend dat ik geen rits meer nodig heb om van de lange een kort te maken. Maar het was het waard.
Ik bleek de enige niet-Toda te zijn op drie Indiase muzikanten na... Er werd door de mannen in een kring ritmisch gepreveld/gezongen in drie partijen. Daarbij werd met stokken/paraplu's op de grond geslagen. Dit alles voor de hut van de overledene. Later werd er een buffel geslacht door de priester en werd de dode gebracht bij de horens van de buffel. Verder allerlei rituelen, zoals knielen voor elkaar waarbij de knielende man de voetzool van de ander op zijn hoofd krijgt. Het klinkt misschien allemaal wat zot maar het was erg indrukwekkend.
Wel tijdig weggegaan want er werd redelijk wat aan drank verstouwd. In een overvolle bus de mistige en van bossen voorziene flanken van de berg afgereden, terwijl de mannen en vrouwen allerlei beurtzangen aanhieven. Maak je zelden mee in de metro...
Ik ga opschieten want ik voel een powercut aankomen. Daarvan zijn er gemiddeld drie per avond en er zijn er pas twee geweest. Terug naar Diwalivierend India.
Groeten,
Theo
-
01 November 2005 - 19:26
Monique:
Hi Theo,
Ik probeer me een voorstelling te maken hoe je soms ingeklemd tussen allerlei mensen van A naar B komt..Hier prefereer ik mijn auto boven het genot van andersdenkende/andersgeurende medemensen in het openbaar vervoer.Moet soms lachwekkend zijn zo op die manier je te verplaatsen, maar de eindbestemming maakt veel goed,zo te lezen.
Van hier vandaan,waar voor velen het Suikerfeest van start gaat,heel veel licht toegewenst! -
01 November 2005 - 19:36
Zwager M:
Hallo Theo daar ben je,
het klinkt allemaal heel bizonder en fascinerend.
Ben benieuwt naar je foto's.Ik moest aan Indy Jones denken.
Trouwens ik wist helemaal niet dat je aan powercut leed.Toch niet in de provincie Soa opgelopen.
Veel verlichting toegewenst. Groet M
Mvg M -
01 November 2005 - 21:41
Annemarie:
Man, man wat een belevenissen. Ik kan me voorstellen dat de mensen jou zien als een van de wereldwonderen. Trouwens ik zal Jan helpen met sparen voor de Magnum-foto. Hij is zaterdag 5 november jarig, dus neem maar een extra kopje 'thee' die dag. Hier is de herfst in volle gang, alle bomen gekleurd en door de vrij stevige wind valt het blad goed af. Het bos lag bezaaid met allerlei boomvruchten. Het schijnt een goed 'eikeljaar'te zijn. Als dat maar beperkt blijft bij de bomen, dan is het goed. Ik vrees echter dat het in heel Nederland een eikeljaar wordt. In de politiek lach je je krom, de zorgverzekering zal ook wel eikelig ingevoerd worden. Maar ja, dat is lekker ver-van-je-bed nowadays. Veel plezier verder, Annemarie -
02 November 2005 - 07:41
Cisca:
Wat een leven heb jij toch erg leuk dit reisverslag, hoop dat je het leuk heb nou zo te lezen wel even nog een vraagje wat is een powercut. Geniet lekker groetjes cisca
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
