Beat It

Na Hiroshima, dat indrukwekkend en toch ook erg levendig was, pak ik de shinkansen naar Fukuoka (of Hakata). Vanaf de 11e verdieping van het hotel heb je een mooi uitzicht over het water. Fukuoka lijkt net als Hiroshima in een delta te liggen.

Bij de tempel wordt net een fonkelnieuwe Toyata gezegend door een monnik. Alle deuren staan open, net als de achterbak en de voorplecht. Met een soort plumeau wuift de monnik de auto het beste toe. Deze Toyota wordt vast niet meer teruggeroepen naar de fabriek.

Onder een afdak staat een enorm houten bouwwerk te wachten om rondgedragen te worden over een paar maanden, bij een religieus feest: Yamakasa. Doet wat denken aan de Palio van Siena. Even serieus voorbereid en emotioneel beleefd.

Canal City is een futuristisch winkelcentrum waar een kanaal door is aangelegd. Het ziet er prachtig uit en op het ritme van 'Beat it' komt de fontein naast het podium spectaculair tot leven.

Tonkotsu gegeten achter een soort loket. Eerst moet je bij een automaat kaartjes kopen en daarna, op de kruk voor je eigen loket, aangeven hoe heet het eten mag zijn, hoe stevig, wel of geen knoflook. Als je je kom door het loket toegeschoven hebt gekregen dan gaat het bamboe rolgordijntje omlaag en kun je je helemaal concentreren op het slurpen. Want slurpen is verplicht natuurlijk... Elke dag slurp je weer nieuwe ervaringen op!

Na Fukuoka doorgereden naar Nagasaki. Zie nu dat m'n trein zo vertrekt naar de volgende bestemming. Kappen dus, inpakken en wegwezen.