Bullsh....
Door: otheo
07 Juli 2008 | Nicaragua, Granada
Poeh, dat was een lastig dagje vandaag. Gisteren, of eigenlijk eergisteravond kreeg ik wat last van mijn maag en dan weet je eigenlijk al wat er gaat komen. Een doorwaakte nacht... Ik vermoed dat de salade de boosdoener was, maar ik kon in ieder geval de geplande vulkaanbeklimming vanaf zes uur smorgens vergeten vanwege interne erupties. Na een uur of dertig kon ik weer water binnenhouden, dus met wat ORS was de patient snel weer bijna de oude...
De dag ervoor was juist zo prima gegaan. In de ochtend had ik een motor gehuurd, een off the road, om het eiland eens lekker te bekijken. Het eiland Ometepe bestaat uit twee vulkanen, een actief, een slapend. De ring er omheen wordt bewoond en de meeste wegen bestaan uit vulkanische rots en stof. Verder is het er prachtig groen en vruchtbaar en vochtig warm dus. Veel gezien toen, want op de motor kun je overal makkelijk komen.
Zit inmiddels in een ander deel van de stad achter een computer die hopelijk niet steeds vastloopt. De vorige was Kwalitatief Uitermate Teleurstellend...maar dit terzijde.
Goed, dat motoruitstapje was dus een hoogtepunt. Op veel bijna verlaten strandjes geweest waar wat vrouwen stonden te wassen en mannen te vissen, mooie sfeer!
Om op Ometepe te komen had ik een mooie bootreis, Kennisgemaakt met een Nicaraguaanse die inmiddels in de VS woonde en die nu haar kleinzoon haar geboorteland liet zien, Binnen een uurtje had ze me haar hele - tragische - geschiedenis verteld. Heerlijk rustige reis, met veel mensen die in hun zelf meegebrachte hangmat lagen te slapen; ook kon je tv kijken of een hapje vers gemaakt eten bestellen. De laatste twee uur voeren we door een onweersbui, zodat de eerste patienten met een zwakke maag de vissen (Bullsharks?) konden gaan voeren...
Over gisteren kan ik dus kort zijn, tenzij je alle felrealistiche details wilt weten. En vandaag ben ik wat schommelend opgestaan, heb wat slokjes water genomen en geconstateerd dat het niet onmiddellijk de wet van de zwaartekracht volgde en ben aarzelend op reis gegaan: eerst een bus, toen een houten pont, toen weer een bus, oh nee eerst nog een taxi, toen weer een taxi naar een hotel dat wel erg veel vroeg en toen weer een taxi naar een hotel dat weer erg veel vroeg, maar toen was ik het reizen moe.
Heb vannacht in ieder geval een airco en fan dus morgen voel ik me weer fantastisch hoop ik...
Hee, naast me vormt zich een optocht van allemaal scholieren in uniform die uit de kathedraal komen en ik hoor een soort fanfare in de verte. Eens even kijken wat dat gaat worden.
Groeten uit Nicaragua van een snel slanker wordende - was toch nodig!- Theo
De dag ervoor was juist zo prima gegaan. In de ochtend had ik een motor gehuurd, een off the road, om het eiland eens lekker te bekijken. Het eiland Ometepe bestaat uit twee vulkanen, een actief, een slapend. De ring er omheen wordt bewoond en de meeste wegen bestaan uit vulkanische rots en stof. Verder is het er prachtig groen en vruchtbaar en vochtig warm dus. Veel gezien toen, want op de motor kun je overal makkelijk komen.
Zit inmiddels in een ander deel van de stad achter een computer die hopelijk niet steeds vastloopt. De vorige was Kwalitatief Uitermate Teleurstellend...maar dit terzijde.
Goed, dat motoruitstapje was dus een hoogtepunt. Op veel bijna verlaten strandjes geweest waar wat vrouwen stonden te wassen en mannen te vissen, mooie sfeer!
Om op Ometepe te komen had ik een mooie bootreis, Kennisgemaakt met een Nicaraguaanse die inmiddels in de VS woonde en die nu haar kleinzoon haar geboorteland liet zien, Binnen een uurtje had ze me haar hele - tragische - geschiedenis verteld. Heerlijk rustige reis, met veel mensen die in hun zelf meegebrachte hangmat lagen te slapen; ook kon je tv kijken of een hapje vers gemaakt eten bestellen. De laatste twee uur voeren we door een onweersbui, zodat de eerste patienten met een zwakke maag de vissen (Bullsharks?) konden gaan voeren...
Over gisteren kan ik dus kort zijn, tenzij je alle felrealistiche details wilt weten. En vandaag ben ik wat schommelend opgestaan, heb wat slokjes water genomen en geconstateerd dat het niet onmiddellijk de wet van de zwaartekracht volgde en ben aarzelend op reis gegaan: eerst een bus, toen een houten pont, toen weer een bus, oh nee eerst nog een taxi, toen weer een taxi naar een hotel dat wel erg veel vroeg en toen weer een taxi naar een hotel dat weer erg veel vroeg, maar toen was ik het reizen moe.
Heb vannacht in ieder geval een airco en fan dus morgen voel ik me weer fantastisch hoop ik...
Hee, naast me vormt zich een optocht van allemaal scholieren in uniform die uit de kathedraal komen en ik hoor een soort fanfare in de verte. Eens even kijken wat dat gaat worden.
Groeten uit Nicaragua van een snel slanker wordende - was toch nodig!- Theo
-
08 Juli 2008 - 06:12
Judith:
Hoi Theo,
Fijn dat je je weer beter voelt! De hele club is goed in Nederland aangekomen. De jetlag viel wat tegen, maar is inmiddels overmeesterd.
Veel plezier daar!
Groetjes,
Judith -
08 Juli 2008 - 06:51
Annemiek:
Hallo Theo,
leuk wat van je te horen. Minder dat je ziek bent geworden, maar gelukkig ben je inmiddels weer beter. Ik lees nergens iets over donkere stinkkroegjes, heb je die nog niet opgezocht?
Op de terugvlucht hebben we de overstap in New York precies kunnen redden en we zijn weer veilig thuis gekomen. Prettige reis verder en ik zal je nog wat foto's mailen.
Annemiek -
08 Juli 2008 - 07:41
Tom:
Ha Theo, leuk weer een levensteken van je te zien! Beetje onverwacht, die wederopstanding van Otheo, maar zeer welkom. Hier alles goed, voor zover ik weet. En die paar kilo kon je best missen... Hartelijke groet! -
08 Juli 2008 - 07:44
Hely:
Hallo Theo
Ik wist niet eens dat je al weg was krijg ik ineens weer mail van je dit is ook de eerste die ik binnenkrijg dit wordt dus weer een reisverslag. Hé niet te veel afvallen denk er om.Je hebt al aardig wat van het openbare vervoer leren kennen, bus,taxi,bus,bootje. wij hebben Alyssa haar 18e verjaardag afgelopen weekend gevierd.
Het weer hier is knudde hoop dat het bij jou beter is.
tot het volgende bericht veel succes groetjes Hely -
08 Juli 2008 - 08:50
Diana:
Hoi Theo,
Leuk om vanuit Nigaraqua wat van je te horen. Jammer dat je niet zo lekker geweest bent, had je bij ons geen last van. Onze terugvlucht ging ook niet van een leien dakje, maar we zijn weer goed aangekomen. Heeeel veel plezier nog
groetjes diana -
08 Juli 2008 - 09:09
Annemarie:
Eindelijk een berichtje van je binnen. Naar aanleiding van de reacties van je reisgenoten was de sfeer de eerste weken goed. Nu ben je weer alleen op pad, begrijp ik. Salade eten? dat zou eigenlijk moeten kunnen na zoveel omzwervingen. Of kan dat nooit? Hier nu herfstachtig weer en de laatste dagen ploeteren voor Jan. Het eind is in zicht voor hem. Groetjes, Annemarie -
08 Juli 2008 - 10:38
Egbert En Riëtte:
Hoi Theo,
Wat leuk dat we nu zo ineens weer een berichtje krijgen van Otheo. Alweer onderweg. We wensen je heel veel plezier en pas goed op jezelf, zodat je niet te mager thuiskomt.
Groetjes Egbert en Riëtte. -
08 Juli 2008 - 12:33
Hennie:
Hoi motormuis,
Goed om te lezen dat je eindelijk weer off the road bent geweest. Na 3 weken verharde wandelpaden lijkt het me zalig om weer onder de "locals" te kunnen zijn. Jammer dat je net nu maagklachten moet krijgen. Drie weken diverse verpleegsters (en een liefdevolle roommate) in je nabijheid en kerngezond blijven en na enkele dagen in je eentje reizen ziek worden is niet prettig (shit happens).
Blijf gezond en geniet ervan !
Groetjes,
Hennie (en uiteraard Wilma).
PS: Ik stop 1 augustus a.s. met mijn huidige job en heb morgen een afspraak over een nieuwe baan in Eindhoven. -
09 Juli 2008 - 21:52
Hanneke En Cor:
Hoi Theo, leuk van je te horen, hopelijk ben je weer opgeknapt inmiddels. Ik ben de foto's naar iedereen aan het sturen, bij thuiskomst vindt je ze wel. We hopen op verdere reisverhalen, maar voel je niet verplicht hoor! Groetjes, Han en Cor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
